Volkstelling

We kregen laatst een brief van de burgemeester dat we weer geteld gingen worden.  Hij kondigde de komst aan van een beambte die we zouden kunnen herkennen aan een officiêle volkstellers-kaart. We hebben gisteravond niet eens de moeite genomen erom te vragen. Want wie stond er voor de deur? De secretaresse van de burgemeester.

Zij heeft geheimhoudingsplicht, de ingevulde gegevens mogen alleen gebruikt worden door de Insee (bureau voor de statistiek). Maar toch,  ik zag het meteen voor me, de secretaresse en de burgemeester gezellig samen voor de open haard met een stapel formulieren. Of liever gezegd stapeltje, er wonen nog geen vierhonderd mensen in de gemeente.   Ik hoor het ze zeggen: 'Kijk, meneer Q heeft de lagere school niet eens afgemaakt.' of: 'Die Hollanders in La Chapelle hebben centrale verwarming; hebben ze dat wel opgegeven bij de belastingdienst?'

Want de volkstelling - recensement - is alles behalve anoniem. Er is een algemeen formulier voor het hele gezin waarin gevraagd wordt naar de woonomstandigheden - hoe oud is het huis, hoe groot is het, is er een douche, hoe wordt het huis verwarmd - en verrassend genoeg hoeveel auto's we hebben. Een tweede formulier wordt per persoon ingevuld en gaat over opleidingniveau en werk; er wordt nog net niet gevraagd hoeveel je verdient, verder passeert alles de revu. Alle papieren staan op naam en moeten worden ondertekend. Dit om ervoor te zorgen dat niemand dubbel wordt geteld. Dat hadden ze best anders kunnen aanpakken. Nu de gegevens altijd te herleiden zijn, denk ik dat niet iedereen alle vragen naar waarheid zal invullen.

Wij wel natuurlijk, dat begrijpt u wel, wij zijn zo braaf. En hebben we die centrale verwarming ooit opgegeven? Nou, ik dacht het niet.  Mocht er over een tijdje iemand op de stoep staan om het confort van ons huis opnieuw te bepalen voor de tax foncière, dan zat ik er met mijn open haard-scène niet ver naast.
We hebben overigens twee auto's, dat mag u best weten.