Hout zagen

Ziehier mijn werkplek gisteren. Het hout was op, tijd om een nieuwe voorraad te zagen. Links op de grond  de electrische kettingzaag - die stinkt binnen niet in tegenstelling tot de motorkettingzaag -,  het bokje waarop ik de stukken hout leg, daarachter het al gezaagde hout. Rechts brokken die te groot zijn voor de kachel en eerst nog moeten worden gekloofd. En op de grond veel, heel veel zaagsel, er gaat behoorlijk wat verloren.

Midden boven de Nederlandse vlag; die had ik laatst voor de soirée copines  tevoorschijn gehaald, gewoonlijk staat ie daar in het hoekje; wat moeten we er anders mee. Tussen het gezaagde hout liggen ook planken, het zijn duigen van een wijnvat. Pomerol. En nee, wij hebben het vat niet leeggedronken, we kregen het vat toen het al leeg was. Het heeft jaren buiten gestaan als 'aankleding', een paar maanden geleden viel hij letterlijk in duigen.

Voordat ik hout kan zagen moet de ketting worden geslepen. Daar ga ik niet over; als ik het doe wordt de ketting alleen maar botter. Mijn echtgenoot is er beter in. Kloven is ook niet mijn pakkie an. De stukken hout vliegen vaak met een enorme kracht weg; altijd dezelfde kant op, daar niet van, maar ik blijf het een eng ding vinden.

Roger en de kloofmachine

Voor het geval u zich afvraagt in wat voor een rare ruimte wij zagen en kloven, het is de voormalige smederij van het dorp. Wij vinden het ongelooflijk dat er vroeger in dit gebouwtje met een vloer van aangestampte aarde iemand hele dagen stond te werken. De smid smeedde er onder meer ossen-schoentjes, we hebben er tientallen gevonden.