Eén onderwerp van het journaal van vanavond op France2 is zo voorspelbaar als de pest: les soldes, de uitverkoop. Tweemaal per jaar staat er een cameraman te filmen hoe een menigte zich onder opengaande rolluiken doorwurmt en een warenhuis in rent. Tweemaal per jaar zien we graaiende mensen, de een pakt de eerste de beste televisie waar hij de hand op kan leggen, de ander een wasmachine. Of broodbakmachine. En het is nooit het model waar ze voor gingen. Maar blij dat ze zijn.
Daarna natuurlijk beelden van een boetiek waar vrouwen in bakken met kleding staan te grutten. En dan de onontkoombare finale: de klaagzang. Winkeliers klagen bij voorbaat dat ze te weinig zullen verkopen, de overheid moppert dat de winkeliers zich weer niet aan de regels houden. Winkels mogen hun voorraden niet aanvullen voor de uitverkoop en ze doen het iedere keer weer. We weten het nu wel, we horen het twee keer per jaar.
On s'en fou. Het zal de klant een zorg zijn of het oude of nieuwe voorraad is, het moet goedkoop zijn. Les soldes duren vijf weken, de kortingen worden steeds hoger. Alleen durfals wachten tot het allerlaatst, dan is er niet veel meer te krijgen.
Ben ik vanochtend naar het centrum gerend? Ben je mal. Het is woensdag. De lagere scholen hebben vrij, de tijd dat ik mij vrijwillig tussen jengelende kinderen en gestresste moeders begaf is toch echt voorbij. Ik wacht tot vrijdag, dan zal de relatieve rust zijn weergekeerd.
En anders ga ik ontspannen shoppen op internet. Dat is beter dan duwen en trekken en alsnog thuiskomen met iets dat je eigenlijk niet wilde hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten