François

Ik had me de blog van vandaag heel anders voorgesteld. Het begon vorige week met de mededeling van een vriendin. "Nee, zaterdag dan kan ik niet, dan ben ik bij François." En dan heeft ze het niet over een echtgenoot, vriend of broer. Dan heeft ze het over le Président de la République. Die François dus. Hij zou naar Tulle komen voor een nieuwjaarstoespraak en daar had zij een uitnodiging voor.

Daar wilde ik ook wel bij zijn. Of ze niet iemand mocht uitnodigen. Geen idee, ze zou het navragen. Intussen ging ik in de weer voor een nieuwe perskaart. Ik heb er wel een maar die is een beetje oud. De nieuwe moest van de andere kant van het centraal massief komen; het begon daar te sneeuwen, het begon hier te sneeuwen,  kortom de kaart is ergens gestrand.

Vanochtend vroeg ik me af of François wel zou komen. Regen, sneeuw, mist, het is niet het ideale reisweer tussen Parijs en Tulle. Maar François merkt waarschijnlijk niet eens wat voor een weer het is. Hij is de president. Hij komt naar de Corrèze in een grote helikopter - en er vliegen er nog een paar achteraan met beveiliging en ander personeel, we hebben ze al een keer over zien en horen komen. Stapt hij eruit dan is er altijd iemand met een paraplu. En mocht de weg ooit glad zijn geweest, dan is tie dat niet meer als de president arriveert. 'Al moeten ze de weg ontdooien met een haarfohn', zei mijn echtgenoot.

Uiteindelijk kwam Hollande wel, maar ik niet. De vriendin zegde af. Nu moet ik het net als iedereen doen met verhalen uit de tweede hand. Ik las in Le Monde en La Montagne dat de president aan het einde van de ochtend eerst een multifunctionele zaal opende. De arme man zult u zeggen; niks zielige man, hij was vroeger burgemeester van Tulle, hij heeft de bouw van de zaal zelf in gang gezet.

Zijn nieuwjaarstoespraak was volgens de kranten een mengeling van internationaal en lokaal. Hollande sprak over verdere decentralisatie, meer macht voor de regio's zonder de departementen op te heffen. Dat moet in goede aarde zijn gevallen daar in Tulle, de vertegenwoordigers van ons departement zaten natuurlijk allemaal in de zaal; Hollande was tot begin mei één van hen.

De president zei ook dat zeven door Nicolas Sarkozy opgeheven rechtbanken (tribunaux de grande instance) mogelijk weer open gaan, waaronder die in Tulle. Hoort u ook het warme applaus? Verder sprak Hollande over de gijzeling in Algerije en over Mali. Frankrijk blijft in dat land "zolang als het nodig is". Na zijn speech sprak de president met militairen uit Brive (grootste stad in de Corrèze) die op het punt staan naar dat Afrikaanse land te vertrekken.

Het was de vijfde keer sinds mei dat François naar Tulle kwam, er komt wel weer een volgende keer. Toch?