Beste meneer Sirtom,
In juni 2011 kreeg ik voor het eerst post van u. U stuurde mij een brief en een kleurige folder. U schreef mij dat het heel belangrijk is dat ik afval ga scheiden. Vuilverwerking wordt veel te duur, papier en plastic moeten apart.
Daarna kreeg ik nog een aantal keren post van u. Een brief, een folder, een brief met een folder. Elke keer vertelt u mij waarom ik afval moet gaan scheiden en dat ik meer ga betalen als ik dat niet doe. Ik ontving ook uw afvalwijzer. Een lijst met wat in welke bak moet vond u niet genoeg, het moest ludiek met kleurcodes en een schuifje. Hij is zo priegelig klein dat het een wonder is dat ik 'm nog niet kwijt ben.
In uw brieven en folders rept u van afvalbakken in verschillende kleuren met een puce (chip), gezamenlijke containers, speciale vuilniszakken, nieuwe vuilniswagens en andere ophaaldagen. U heeft zelfs een mooie slogan bedacht, Ensemble faisons + pour jeter - . (Nu François president is kan deze slogan eigenlijk niet meer, vindt u ook niet?)*
U schrijft me dat ik met al deze informatie goed voorbereid zal zijn. Ben ik ook. Ik ben er klaar voor. Al een jaar. Maar bent u niet iets vergeten? In al uw ijver met slogans en folders hebt u nagelaten waar het om gaat: de bak waar het gescheiden afval in moet. Als ik die ooit nog krijg gaan uw brieven en folders er als eerste in.
Cordialement,
Joep Altona
* Tijdens het presidentschap van Sarkozy was er een slogen travailler plus pour gagner plus, meer werken voor meer salaris, werknemers konden meer dan 35 uur werken, het overwerk werd niet belast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten