Pas geleden slaagde mijn zoon voor de Code de la Route, het theorie-examen voor het rijbewijs. Ik vond het een klein wonder. Niet dat mijn kind dom is; ik twijfelde meer aan het niveau van het boek dat hij had doorgekeken - geleerd is een te groot woord - en aan de vragen.
Vroeger leerde je verkeersborden en -regels, tegenwoordig gaat het ook
over alcohol en cannabis, gele hesjes, tunnels, tolwegen, GPS, de
APK, zuinig rijden en het aantal punten dat je kwijtraakt bij
overtredingen.
In zijn boek staat op de ene pagina dat iets moet, wat op de volgende pagina wordt verboden. En dat is alleen grappig als je zelf geen examen hoeft te doen.We zagen ook onverwachte antwoorden bij de testvragen achter in het boek. Op de foto rijdt er een tractor voor je. Er komt een tegenligger aan. We konden kiezen uit 'je peux dépasser' en 'je ne peux pas dépasser'. Om in leven te blijven leek niet-inhalen ons de beste keuze. Maar volgens het boek mochten we inhalen; geen wonder dat er nog zoveel ongelukken gebeuren.
Franse meerkeuzenvragen - questions à choix multiple - zijn van een heel andere orde dan die in Nederland. Als ik het mij correct herinner was er in Nederland altijd één antwoord mogelijk. In Frankrijk niet. Meerdere antwoorden kunnen goed zijn. Of allemaal.
Maar goed, het kind is geslaagd, we gaan nu over op fase 2: de rijlessen. Omdat hij 17 is krijgt hij eerst 20 verplichte lesuren bij een rijschool; daarna volgt de AAC, Apprentissage Anticipé de la Conduite. Een wollige term voor rijden met je ouders. Een jaar lang en minimaal 3000 kilometer. Daarna mag hij rij-examen doen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten