Vogeltjes

We hangen altijd zaadbollen op voor de vogels, maar sinds de eksters die hebben ontdekt, gaan de bollen wel erg snel op. De eksters rukken er net zo lang aan totdat de hele bol op de grond valt en vliegen er dan mee weg, met plastic netje en al. De andere vogels hebben het nakijken, vandaar deze nieuwe vogel-McDo, vorig weekeinde in elkaar geflanst door man en zoon.

Een dakje tegen duiven en eksters, zij kunnen er niet landen. En een opstaand randje zodat het eten niet van het plateautje valt. Ik wil liever niet dat de vogels van de grond eten; dat heeft niets met hygiëne te maken; wel met overlevingskansen. Met alle katten in de buurt is landen in de tuin een hachelijke onderneming.

Chic huisje niet? En toen moest er nog eten worden geserveerd. Ik begon met een snee pain aux céréals (meergranenbrood) van de bakker. Bliefden ze niet. Daarna  had ik een lekkernij voor ze: sushirijst. Ik heb het zelfs in een bakje gedaan; ik leverde er nog net geen stokjes bij. De koolmezen, mussen en andere sijzen  - wij kennen vogelaars, hebben vogelboeken, maar bij ons beklijft het  niet, wij zijn zelden in staat een vogelsoort te herkennen  - lusten geen sushirijst.

Verwende krengen zijn het. Weet u wat ze niet versmaden? Walnoten. Ik had het kunnen weten, het zijn ten slotte Franse vogeltjes.