donderdag 7 februari 2013

Kippen

Binnenkort is het weer lente en dan zeggen we tegen elkaar dat het zo leuk zou zijn om kwartels of kippen te houden. Dat zeggen we ieder jaar, we nemen ze nooit.

In het voorjaar staat er op zondagochtend op de markt een mevrouw met planten en kwartels. Niet klaargemaakt nee, levende kwartels. Ze springen zo leuk op en neer.  Een en al schattigheid. Nadeel is dat ze in een hok gehouden moeten worden. Dieren opsluiten, daar zijn wij niet zo van. En dat ze zo leuk op en neer springen? Vinden zij helemaal niet leuk; kwartels springen uit stress. Wel een meter hoog.

Een paar kippen op het erf dan. De eerste keer dat we het over kippen hadden keek ik onmiddellijk naar de moestuin. Ik moet de groenten al delen met slakken, mieren, ontsnapte koeien en een onbekend dier dat uit elke rode kool één grote hap neemt, kippen hoeven daar niet ook nog bij.  Roger stelde voor een mooi hek om de moestuin te zetten. Als hij die maakt, wie zal ik dan zijn om hem tegen te houden?

Het hek en de kippen zijn er niet gekomen. De vogelgriep (la peste aviaire) gooide roet in het eten.  Iemand in het dorp slachtte al zijn  kippen, de buurvrouw spande netten boven de ren. Wij schortten onze plannen op. Een jaar later was de vogelpest  vergeten, en konden wij weer mijmeren over kakelverse eieren. We schoven het project op de lange baan toen bleek dat we omringd worden door liefhebbers van kippenbouten:  roofvogels en vossen.

Mijn dorpsgenoten en ik kunnen vogels niet uit elkaar houden. Alle roofvogels heten hier une buse. Vorig jaar zag ik zo'n buse een duikvlucht nemen naar zijn lunch, een kip van de buren. En dat was dan maar één kip; een nachtelijk bezoek van de vos mondt uit in een ware slachtpartij. Vorig weekeinde was het weer zover, vertelde de buurvrouw. Wij hebben niets gehoord, zij heeft niets gehoord, maar van de twintig kippen en eenden zijn er nog maar drie in leven. Een aantal is meegenomen, de rest lag 's ochtends dood in het weitje.

De buurvrouw reageert altijd laconiek. Een vos moet ook eten, vindt ze. Ik gun de buse en de vos ook hun boutje, maar ik zou Truus, Trut en Eitje niet graag verminkt op het erf terugvinden. Het projet poule wordt vermoedelijk weer niets dit jaar.

2 opmerkingen:

  1. eieren en kippen kopen wij vers bij de eier- en kippenboer. Dat hij maar dealt met de natuurelementen, ik hoef die sores niet ;)
    groetjes
    tom

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het leek ons leuk, wat kipjes op het erf. Praktisch is het niet nee.

      Verwijderen