Het journaal van acht uur gisteren: we kunnen in de nabije toekomst tweehonderd jaar oud worden; één op de tien Fransen slikt anti-depressiva (en een heleboel andere mensen nemen slaappillen of tabletten tegen angst); de vrienden van Sarkozy hielden een symposium; bij Goodyear Amiens werken ze drie uur per dag.
Allemaal in één journaal, het is moeilijk om de gedachten niet de vrije loop te laten.
Na vijf jaar Sarkozy is tien procent van Frankrijk aan de Prozac. Meer niet?
Arbeiders van Goodyear in Amiens werken nog maar drie uur per dag. Zij kunnen daarmee best tweehonderd jaar oud worden. Mits ze op hun zestigste met pensioen gaan, dat spreekt voor zich.
En die werknemers van Goodyear zijn natuurlijk allemaal zwaar aan de pillen omdat ze en masse lid zijn van de verkeerde vakbond. Zo eentje die alleen maar non en grève zegt. Daardoor gaat de fabriek waarschijnlijk dicht. Kan Sarkozy de autobandenfabriek niet overnemen? Dan doet hij iets nuttigers dan alleen maar elfduizend euro per maand binnen hengelen bij de conseil constitutionel. Het zou zonde zijn als het bedrijf zou sluiten, er zijn ten slotte altijd autobanden nodig in dit land; al was het maar om ze bij de fabriekspoort in de fik te steken tijdens een staking.
Maar stel je nu eens voor dat Sarkozy en zijn vrienden tweehonderd worden. Dan hebben zij nog 142 jaar om hem weer tot presidentskandidaat te bombarderen. Brrr.
En als ik tweehonderd word ga ik dat ook nog meemaken. Bij dat idee ga ik spontaan aan de Effexor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten