vrijdag 1 februari 2013

Accent

Gisteren bonkte er iemand nogal hard op de deur. Meestal is dat de buurman die onze deurbel weigert te gebruiken. Vrolijk deed ik open; om oog in oog te staan met een mij onbekende man met een aktetas. De jaarlijkse  témoins de Jéhovah had ik een week eerder al afgepoeierd, die konden het niet zijn. Het bleek een verkoper van diepvriesgroenten. Enigszins vreemd in een dorp waar iedereen een grote moestuin heeft, maar goed.

Een halve seconde nadat ik bonjour had gezegd, reageerde hij met: "Ah! Vous comprennez pas le français." Ik heb een accent van hier tot ginder,  Fransen pikken me er al uit met één bonjour. Deze man leidde uit mijn buitenlandse accent af dat ik dus ook geen Frans begrijp.

Wat niet wegnam dat hij gewoon doorkletste. Hij vertelde dat hij net bij twee compatriotes van me was geweest en vertrouwde me toe dat ook zij geen woord Frans verstonden noch spraken. Nu zijn er geen landgenoten in het dorp, wel twee Engelsen. Er is niets mis met hun kennis van de Franse taal. Inwendig moest ik lachen om die twee, ze hadden natuurlijk net gedaan alsof, om deze groentenverkoper zo snel mogelijk af te wimpelen.

Ik had hetzelfde kunnen doen, maar was beledigd. Doe ik zo mijn best op de taal, oordeelt deze snijboon binnen twee seconden dat ik het allemaal niet begrijp. Ik knalde de deur niet dicht, maar vertelde dat ik uit Nederland kwam. Heel kinderachtig moest ik mijn Frans toch een beetje etaleren.  Zijn reactie deed wel de deur definitief dicht: "Ah, Pays-Bas. Alors, là-bas vous parlez allemand!"



2 opmerkingen:

  1. Don't mention the war...
    grt
    tom

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als wij weer eens naar Nederland gingen voor een korte vakantie, vroeg onze buurman belangstellend of we dan toch zeker Noorwegen zouden passeren?

    BeantwoordenVerwijderen