woensdag 20 februari 2013

Conduite accompagnée (2)

De sticker moet links achterop de auto
En hoe vond u het om voor het eerst met uw kind mee te rijden? Een beetje moeilijk zeker. Kijk uit! Pas op! U kreeg bijna een hartverzakking. Wat nergens voor nodig was, uw kind had zijn rijbewijs op zak. En kan dus autorijden. Die van ons heeft nog geen rijbewijs, hij mag het pas over een jaar halen, als hij 18 is. Toch zaten we maandag voor het eerst in een auto met hem achter het stuur. Verplicht op de achterbank, dat wel.

Onze zoon heeft in vier weken tijd twintig rijlessen gehad. Nu gaan wij met hem rijden, minimaal 3000 kilometer in twaalf maanden. Om de overgang tussen rijschool en conduite accompagnée niet al te stressvol te laten zijn moeten ouders verplicht twee uur achterin meerijden tijdens een van de laatste lessen. Het was natuurlijk een eitje, het kind reed goed en er zat een rij-instructeur bij.

En toen zat ik vandaag voor het eerst naast mijn zoon in de auto; aan de verkeerde kant dan. Hij reed. We reden over wegen waar je 90 mag  (hij 80),  waar je 110 mag (hij 100) en waar je 50 mag (hij ook, gelukkig, anders is het helemaal niet meer te volgen). En ik word geacht in de peiling te houden of hij de verkeersborden ziet, goed om zich heen kijkt, nou ja, goed auto rijdt. Wij mogen volgens de brochure die we kregen niet te veel kritiek hebben, anders zou het kind maar onzeker worden. Van zenuwachtige, spontaan nagelbijtende ouders wordt niet gerept in de guide pratique de l'accompagnateur.

We kunnen onze zoon niet zomaar vrijblijvend een jaar lang als chauffeur inzetten.We mogen niet eens lamlazerus bij hem in de auto stappen. Wij blijven altijd verantwoordelijk. Als hij een ongeluk veroorzaakt moeten wij blazen. De komende jaar hebben we twee keer een verplichte rendez-vous pédagogique op de rijschool. Ik verheug me er erg op; elke sessie duurt drie uur.

Zijn er verder nog plichtplegingen? Ja, natuurlijk, dit is Frankrijk. Er is al een dossier heen en weer  gegaan naar de préfecture. De rijschool heeft stempels gezet, de autoverzekeraar heeft stempels gezet, er staat zwart op zit in welke auto's zoonlief mag rijden - de Dyane zet ik later in om de moeilijkheidsgraad te verhogen - en met wie.

En als begeleider met fluwelen handschoenen hebben wij de eer elke rit van onze zoon te noteren in het boek dat altijd in de auto moet liggen (voor het geval een gendarme ons aanhoudt). Er wordt niet alleen verwacht dat we het aantal afgelegde kilometers noteren, maar ook het type traject en de 'verkeersomstandigheden'. We hebben zelfs twee vierkante centimeter ruimte voor opmerkingen en impressies.
Hoeveel procent van de Franse ouders zullen dit serieus bijhouden? Ik gok op één.


3 opmerkingen:

  1. Leuk om te lezen, onze dochter van 16 bijna 17 jaar is ook begonnen met rijlessen, moet er nog 15,eerlijk gezegd wist ik niet dat het zoveel ging inhouden....voor de ouders!
    Succes met jullie zoon!
    Hartelijk groet,
    Marja Simkens,
    Riols-Herault.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wist het wel, maar het was nog niet echt tot me doorgedrongen.
    Voordat hij zijn code ging halen kregen we twee opties van de rijschool, accompagnée of lessen op zijn achttiende. Omdat dat laatste nog zo lang duurt hebben we hiervoor gekozen.
    Volgens het departement maken jongeren die conduite accompagnée hebben gedaan tot hun 21ste zeven maal minder ongelukken - ik hoop dat ze de schade daarna niet inhalen -, dus ik heb het er wel voor over. We hebben deze vakantieweek elke dag gereden, het gaat heel goed. Ook jij succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen