Slepen met gas

De gasfles gaat alleen leeg wanneer er gasten zijn. Je zit gezellig te aperitieven en tegen de tijd dat het eten zo ongeveer klaar moet zijn, neem je een kijkje in de keuken. Helaas staat er in de oven niet het verwachte goudbruine feestmaal, maar een bleke bep. Het gas is op, de oven is lauwwarm.

Het gebeurt elke twee maanden en toch overvalt het ons elke keer weer. Gasfles afsluiten, loskoppelen, in de schuur een volle fles halen, koppelen, opendraaien en de oven weer aandoen. En hopen dat het eten nog te redden valt. Een aardgasleiding is makkelijker kan ik mij herinneren.

Het is maar goed dat ik niet op naaldhakjes loop, de flessen zijn zwaar. Voorheen was het nog erger, toen waren alle gasflessen – officieel bouteille de gaz, bij ons zegt iedereen bombe de gaz – groter en van metaal. Niet te tillen. Als ik bij het tankstation kwam voor een nieuwe, was niemand blij. De caissiere niet en ik niet; zij moest een nieuwe fles uit het rek slepen, en ik moest het gevaarte de auto in tillen. Om de fles thuis aan te sluiten hadden we een waterpomptang nodig.

De nieuwe kuststof flessen zijn een stuk lichter, en makkelijk aan te sluiten. En kittig rood. Hebben ze ook een nadeel? Ja, ze bevriezen.

Kittig rood maar toch weggemoffeld in een hoekje

Vandaag stuitte ik op een reclame van jamaisenpanne.fr . Nooit meer onverwachts een lege gasfles? Ik stelde me een handige gadget voor, die een piepje geeft als de fles bijna leeg is. Maar nee, het is een 'service' van een gasflesverkoper. Je geeft op hoe vaak je een fles koopt en zij sturen een sms als hij zo ongeveer leeg is...