woensdag 12 december 2012

Le car

Franse plattelandskinderen gaan niet naar school op de fiets, noch worden ze met de auto gebracht. Ze gaan met de bus. De schoolbus. Le car. Duizenden, zo niet tienduizenden bussen, groot en klein, rijden tweemaal per dag door het land. Bij ons komen drie bussen. Het begint 's ochtends met de bus voor het Lycée (14-18 jaar) om 06.53 uur. Zeer onchristelijke tijd, ja. Het eerste lesuur in Brive la Gaillarde begint al om tien voor acht, vandaar. Mijn kind zit sinds twee jaar op een Lycée, wij staan sindsdien op om zes uur...

De tweede bus rijdt langs om kwart voor acht, deze rijdt naar het Collège (10-14 jaar) in Objat, drie kilometer verderop. Het eerste jaar op het Collège ging mijn zoon met de fiets, dat leek ons veel gezonder. Bovendien hoefde hij 's middags dan niet te wachten op de bus terug. De bussen (een stuk of tien voor 500 leerlingen) gaan pas om kwart over vijf. Als je om vier uur vrij bent, moet je toch wachten op je bus.
Wij hoopten op navolging. Die niet kwam. Onze dorpsgenoten vonden het onbegrijpelijk dat we een kind van tien jaar drie kilometer lieten fietsen. Er komt ten slotte een bus door het dorp. En het is Gevaarlijk (we wonen in de Corrèze, er gebeurt hier nooit wat). Na een jaar hebben we heel laf de strijd opgegeven, zoonlief mocht samen met zijn vriendjes ook met de bus.
Om half negen komt er nog een bus door het dorp, de bus voor de primaire, de lagere school. Er zitten kindjes in vanaf drie jaar!

's Middags gaat alles natuurlijk in omgekeerde richting. Maar niet in dezelfde volgorde. De kinderen van de lagere school worden eerst afgezet rond vijf uur (vier dagen per week, woensdag vrij), dan volgt de bus van het Collège. De Lycéeen hebben het het zwaartst, de bussen uit Brive komen pas om zes uur aan in Objat. En eentje om zeven uur voor de leerlingen die les hebben gehad tot zes uur. Eh oui, de schooldagen zijn hier behoorlijk lang. Behalve veel lesuren is er ook een pauze van anderhalf uur om drie gangen warm te kunnen eten in de cantine of self.

Bij sneeuw of ijzel is de komst van de bus niet altijd zeker. In sommige departementen bepaalt de prefect dat er de volgende dag geen transport scolaire is, onze Préfet laat het meestal aan de chauffeurs om te beoordelen of het veilig is om te rijden. Kortom, je moet maar afwachten of er een bus komt. En als de bus heen is gegaan, wil nog niet zeggen dat ie 's middags ook terug komt.
Toen mijn zoon van een openbare naar een katholieke school ging, waren we blij dat we geen last meer zouden hebben van stakende leraren. We hadden geen rekening gehouden met uit solidariteit meestakende chauffeurs. Wel school, geen bus, dat schiet niet op.
Maar laten we wel wezen, al die jaren was le car gratis. Pas dit schooljaar betalen we ervoor. Dertig euro. Per jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten