Adieu Depardieu

Frankrijk was Asterix al kwijt, binnenkort volgt ook Obelix; Christian Clavier verhuisde in oktober naar Engeland, Gérard Depardieu staat op het punt te vertrekken naar België. Bij de eerste hoorde je niemand, bij Depardieu bemoeit iedereen zich ermee. 'Manneken Fisc' noemt de krant Libération hem. Politici, acteurs, zangers, niemand steekt zijn mening over de belasting-Belg onder stoelen of banken. Terwijl de acteur bepaald niet als eerste het land verlaat.

Onder meer Johnny Hallyday, Charles Aznavour, Alain Delon en een handvol tennissers gingen hem voor. En niet te vergeten 'Les'Peugeot' (de familie) en Bernard Arnault. Deze puissant rijke eigenaar van LVMH vroeg eerder dit jaar de Belgische nationaliteit aan. Wat hem in Libération – een linkse krant, maar dat had u vast al begrepen – de kop 'Casse-toi riche con' opleverde. Wat zoiets betekent als rot op rijke klootzak. Een vette knipoog naar de opmerking die Sarkozy iemand toe beet toen hij nog president was, “Casse toi pauv' con”.

Arnault was not amused. Hij klaagde de krant aan en beweert bij hoog en bij laag dat hij gewoon belasting blijft betalen in Frankrijk. Depardieu is dat niet van plan. Volgens hem moet hij dit jaar 85 procent belasting betalen. Le Monde dook er meteen in en meldt dat dat in theorie mogeljk is, maar niet waarschijnlijk. Als Depardieu alles optelt aan inkomstenbelasting, sociale premies, en vermogensbelasting en hij geen enkele aftrekpost benut, dan zou hij kunnen uitkomen op zo'n hoog percentage.

Echt armlastig is de toekomstige Belg niet. Hij maakt zo'n drie films per jaar, heeft

restaurants en wijngaarden en is eigenaar van een leuk onderkomen in hartje Parijs, aan de rue du Cherche-midi. Hij heeft het net te koop gezet voor 50 miljoen euro. Daarvoor heeft de koper wel 1800 vierkante meter aan woonoppervlak. Met een keuken zo groot als een balzaal en een niet onaardig zwembad.

Premier Ayrault noemde de vlucht van Depardieu 'minable' – beneden alle peil – waarop de acteur een boze ingezonden brief schreef. Hij liet zich niet beledigen. Collega-acteur Philippe Torreton kaatste vandaag in een open brief terug: wat had je dan gedacht, dat iedereen in de bijstand je zou toejuichen?

“Moi j'ai du mal avec les artistes surtout les français qui habitent en Suisse”, zong Nicola Sirkis van Indochine drie jaar geleden al. Dat ging over Johhny Hallyday. Een artiest die alleen in Frankrijk wereldberoemd is en toch zijn boeltje pakte. Veel Fransen hebben hem dat vertrek naar Zwitserland niet in dank afgenomen. Afgelopen zomer gaf hij een openluchtconcert bij ons in de buurt, de kaartverkoop verliep uitermate stroef. Mijn vriendinnen en ik hebben het concert geboycot; wie wil er nou 70 euro neertellen voor een artiest die alleen aan zichzelf denkt; wij niet.

Blijft er eigenlijk nog iemand over? Vast wel. Er is er zelfs eentje teruggekomen. Schrijver Michel Houellebecq is na 12 jaar net terug uit Ierland; hij wil weer dagelijks Frans spreken...