Compétitivité

Het modewoord van deze maand: compétitivité. Bijna niet uit te spreken, ik weet het. Het betekent concurrentiepositie. Het gaat in Frankrijk niet goed met deze compétitivité. Franse produkten zijn niet gewild in het buitenland. Iedereen zegt dat dat komt doordat werknemers te duur zijn. Als de kosten omlaag gaan, gaat het land een gouden toekomst tegemoet.

Maar misschien ligt het niet aan de Franse produkten, maar aan de Franse manier van zakendoen.

Frankrijk heeft de TGV, Dassault, de technische know-how is enorm. Maar het land raakt zijn spullen niet kwijt aan het buitenland. Bedrijven zijn zo flexibel als plaatstaal.

Het zou handig zijn voor de export wanneer mensen in een bedrijf een woordje over de grens zouden spreken; Engels of zo, ik noem maar een dwarsstraat. Het zou ook praktisch zijn wanneer emails worden beantwoord. Een telefonisch 'Je vous tiens au courant' - ik houd u op de hoogte - is synoniem voor 'ik laat niets meer van mij horen'.

De klant is koning is hier een onbekend fenomeen. Een klant moet zich vereerd voelen dat hij spullen màg kopen. Als hij al de kans krijgt. Een paar kleine praktijkvoorbeelden.

Mijn echtgenoot wilde drie houtbewerkingsmachines kopen. Bij een bedrijf in Brive had de vertegenwoordiger op dat moment geen tijd. "Ik bel u", zei hij. Nooit gedaan natuurlijk, dat spreekt voor zich. Andere Franse bedrijven, reageerden ook niet, de machines zijn uiteindelijk uit Duitsland en Oostenrijk gekomen.

Met die machines wordt hout bewerkt. Hout, dat ook aangeschaft moet worden. Een firma in de Dordogne verkoopt droog eiken. Als de chef er is ten minste. Wanneer hij een afspraak buiten de deur heeft, worden geen zaken gedaan en is de reis voor niks. "Wat het kost? Dat weet ik niet, komt u morgen terug, dan is de baas er".

Een uitzondering zegt u? Wijnboeren in de Bordeaux klaagden een aantal jaren geleden steen en been dat hun wijn niet goed verkocht. Nederlanders, Engelsen en Chinezen namen wijngaarden over, hun châteaux doen wel goede zaken. Zelfde wijn, andere verkoper.

Fransen willen hun waren helemaal niet verkopen. Ze waken over hun produkten of het hun kindjes zijn. En zullen geen stap harder lopen. Komt u naar ons, wij komen niet naar u. Het is geen kwestie van kosten, het is een kwestie van mentaliteit.